Γεύση: Στοιχείο πολιτισμού…

Ο τρόπος που σε κάθε χώρα, σε κάθε χώρο, στρώνεται ένα τραπέζι, τα φαγητά που περιλαμβάνει, οι γεύσεις που αναδεικνύει, σκιαγραφούν με ακρίβεια τον πολιτισμό, την παράδοση και τις συνήθειες της κοινωνίας στην οποία ανήκουν οι άνθρωποι που κάθονται γύρω από αυτό για να το απολαύσουν.
Φυσικά, απαραίτητο και αναπόσπαστο συμπλήρωμα του χώρου της γεύσης, το κρασί.
Προϊόν με ιστορία που χάνεται στον χώρο του μύθου, θεοποιημένο από πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, στοιχείο του τελετουργικού πολλών θρησκειών.
Αν και όλα τα κρασιά παράγονται συνήθως με τον ίδιο τρόπο, κανένα κρασί δεν είναι ακριβώς το ίδιο με το άλλο.
Ακριβώς όπως και οι άνθρωποι που μπορεί να μοιάζουν μεταξύ τους, αλλά αναγνωρίζονται ο ένας από τον άλλον από κάποιες διαφορές, που συχνά είναι μεγάλες.
Το Τμήμα Επιστημών Οίνου, Αμπέλου και Ποτών της Σχολής Επιστημών Τροφίμων του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής κάθε Σεπτέμβρη έχει τη δική του γιορτή που φαντάζει στα μάτια όλων γοητευτική.
Οινοποιούμε και πειραματιζόμαστε σε νέες ποικιλίες. Φέτος επιλέξαμε Αγιωργίτικο & Syrah από το πιο ορεινό κομμάτι της ζώνης της Νεμέας, το οποίο δίνει οίνους που χαρακτηρίζονται από τη φρεσκάδα τους, τον ιδιαίτερο αρωματικό χαρακτήρα και διαθέτουν πλούσιο και στιβαρό σώμα.
Διαλέξαμε Ροδίτη από τη χαρισματική περιοχή της Μαντινείας. Οι οίνοι που παράγονται από αυτά χαρακτηρίζονται από γευστική ισορροπία, καλή οξύτητα, διακριτικά αρώματα που θυμίζουν εσπεριδοειδή ή πράσινα φρούτα.
Ο σύγχρονος εξοπλισμός, το πιεστήριο, οι ανοξείδωτες δεξαμενές, οι μονάδες ελέγχου ψύξης, το σύστημα εμφιάλωσης, τα δρύινα βαρέλια παλαίωσης και ένας καθαρός χώρος αποθήκευσης των κρασιών ολοκληρώνει την προσπάθεια που γίνεται στο πειραματικό οινοποιείο του Τμήματος Επιστημών Οίνου, Αμπέλου και Ποτών.
Ψυχή όλων αυτών η πολυπληθής ομάδα τελειόφοιτων φοιτητών.
Με γνώση, μεράκι, αγάπη, φαντασία, ευρηματικότητα και πολύ δουλειά και έχοντας την επίβλεψη του καθηγητή Ιωάννη Παρασκευόπουλου προσπαθούν να βγάλουν γλυκό χυμό, «ξενυχτούν» δίπλα από το νεογέννητο κρασί, ακούγοντας την αναπνοή του που αναδεύει το φρέσκο άρωμα.
Ο κόπος και τα ξενύχτια μας κάνουν να περιμένουμε την ώρα που θα γευτούμε το νέο μας κρασί που θα μας πει τα μυστικά του…. Η παραγωγή ενός καλού κρασιού μπορεί να κρατήσει μια ζωή.
Αυτή η προσπάθεια δεν περιγράφεται μόνο από οινολόγους… αλλά και από ποιητές…

Προηγούμενο άρθροΠρωτόκολλο συνεργασίας του ΠΑΔΑ με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Επόμενο άρθροΣυγκίνησε όλο τον ελληνισμό το 3ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψηφιοποίησης Πολιτιστικής Κληρονομιάς