Στο έγκριτο περιοδικό πολιτισμού «FRACTALART – H Γεωμετρία των Ιδεών» (www.fractalart.gr) δημοσιεύτηκε μια πολύ ενδιαφέρουσα κριτική που τιμά το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, για το βιβλίο «ΣΥΝΘΕΤΟΝΤΑΣ Βασικές Αρχές Εικονοποίησης». Το σύγγραμμα είναι πόνημα του Καθηγητή και Κοσμήτορα της Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού Χάρη Πρέσσα και διανέμεται δωρεάν στους φοιτητές καθώς στην ύλη του στηρίζεται το θεωρητικό μέρος του μαθήματος «ΣΥΝΘΕΣΗ ΕΙΚΟΝΑΣ» το οποίο στο σύνολό του διαρθρώθηκε από τον ίδιο. Από τις αρχές της δεκαετίας του 90, όπου και κυκλοφόρησε η πρώτη έκδοση του πονήματος, τόσο το μάθημα, εργαστηριακό και θεωρητικό όσο και το βιβλίο επικαιροποιούντο συνεχώς ώστε να φθάσει στην σημερινή μορφή της 5ης εκδόσεως.
Ακολουθεί το δημοσιευμένο κείμενο της βιβλιοκριτικής
Tόξο φωτοβολταϊκό
Από τον Κωνσταντίνο Μπούρα // *
Χάρης Α. Πρέσσας, «ΣΥΝΘΕΤΟΝΤΑΣ. Βασικές Αρχές Εικονοποίησης», Πέμπτη έκδοση επαυξημένη, εκδόσεις Ίων, σελ. 280
Ο ποιητής όταν είναι και εκπαιδευτικός ανωτάτης βαθμίδος ξέρει να παίρνει από το χέρι τον συνδημιουργικό αναγνώστη μαθητή του και να τον ξεναγεί, να τον μυεί στα «πώς» και τα «γιατί»; Το «τι» δεν ήταν ποτέ αρκετό. Για κανέναν.
Είναι σπάνια η συντυχία εικαστικού (εικόνα) και μουσικού (ήχος) και ποιητή (ρυθμός).
Ο Χάρης Α. Πρέσσας είναι ευλογημένος από τις μούσες γιατί συνδυάζει και τα τρία με μία τεράστια ενσυναίσθηση. Βυθίζεται μέσα από τα μάτια στην ψυχή σου και σου αποκαλύπτει μυστικά που μήτε κι εσύ γνώριζες πως υπήρχαν, θαμμένα κάπου εκεί, στο περιβόλι της Εδέμ πριν γίνει έρημος, εξορία και Κοιλάδα των Δακρύων.
Αυτός ο αναγεννησιακός πόνος (Καθολικού Χριστιανικού τύπου) συνδυάζεται με την ελληνορωμαϊκή παγανιστική Φλωρεντία όπου σπούδασε, στον αντίποδα της Ρώμης.
Η ποιητική του συνδυάζει την ορθόδοξη χαρμολύπη με την διονυσιακή ευωχία των χρωμάτων, με την βακχεία των απολλώνιων βλεμμάτων όταν βυθίζονται σε εκείνο το περίεργο γαλαζοπράσινο που παίρνει η θάλασσα το μεσημέρι, σαν μουχλιασμένο λουλακί, διάφανο.
Μυστικισμός τής καθαρής ματιάς, αποκρυφισμός τού αποκεκαλυμμένου νοήματος.
Απονομή δικαιοσύνης στα μικρά και στα υλικά που ανυψώνονται σε ύψη αιθερικά δια της Τέχνης.
Ο ίδιος, σεμνός και ταπεινός, δεν συνειδητοποιεί ενδεχομένως το έρεβος που ιχνηλατεί. Αφοσιωμένος στην αρχή «ένα βήμα κάθε φορά», αναλύει την τεχνική, τη δική του τεχνική, μπροστά στα έκθαμβα μάτια των ακολούθων, των περιηγητών σε μια τέχνη απτή, σχεδόν σωματική.
Η αφή διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτή την εικαστική συν-δημιουργία με το Άγνωστο και περιποιεί τιμήν σε όλους τους καλλιεργητές τής φιλειρηνικής διάθεσης δια της ενδιαθέτου γαλήνης.
Ο πολιτισμός μας σοβαρώς ασθενεί, εδώ και μερικές δεκαετίες. Έρχεται όμως τώρα η Ρομποτική και η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση των κβαντικών ηλεκτρονικών υπολογιστών ενδεχομένως να διαδώσει την Πληροφορία, ικανή και αναγκαία συνθήκη, προϋπόθεση στον δρόμο για τη Γνώση.
Τα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα σκοπό έχουν να οξύνουν, να ασκούν και να ευνοούν το κριτικό πνεύμα. Η παραγωγή επαγγελματιών, επιστημόνων που κατέχουν κάποια μέθοδο και την χρησιμοποιούν σαν εργαλείο δεν δείχνει να είναι αρκετή στον αιώνα των γρήγορων εξελίξεων. Η δια βίου μάθηση και η αέναη εκπαίδευση δεν είναι απλώς εξάσκηση, αλλά απαιτεί την πρωτοβουλία, τον ενθουσιασμό, την φαντασία (εκείνην που οραματίζονταν οι φοιτητές τού Μάη τού 1968, αλλά όχι σε σχέση με την εξουσία). Η μοναδική εξουσία στο άμεσο μέλλον θα είναι η Γνώση και η διεξοδική πρόσβαση στην Πληροφορία.
Και ποιος είναι ευτυχέστερος των άλλων παρά μόνον εκείνος που μπορεί να βιοπορίζει από το χόμπι του και να βιώνει την τέχνη του ως αναψυχή.
Βεβαίως, εκτός από τον ποιητή τεχνίτη (poeta faber) υπάρχει και ο ποιητής προφήτης (poeta vates) κατά τους Λατίνους.
Ο Χάρης Α. Πρέσσας παλινδρομεί μεταξύ των δύο παράγοντας ένα φωτοβολταϊκό τόξο τόσο έντονο που μόνον η σεμνότητά του το εμποδίζει να καταστεί εκθαμβωτικό.
* Ο Δρ Κωνσταντίνος Μπούρας είναι ποιητής, θεατρολόγος και κριτικός (https://konstantinosbouras.gr)
